Borlottibonen, lekker en gezond!

Borlottibonen, lekker en gezond!

Vandaag kunnen we er niet meer onderuit: om gezond te blijven en om ecologische redenen moeten we met zijn allen minder vlees gaan eten. De tijd van het dagelijkse stukje vlees met aardappelen en groenten is voorbij. Gelukkig zijn er genoeg plantaardige voedingsmiddelen die vlees kunnen vervangen en toch lekker zijn. Bonen zijn zo'n volwaardige vleesvervangers en ze zijn er in talrijke variëteiten. Eén ervan is de borlottiboon.

De borlottiboon behoort tot de gewone boon. Er zijn ontzettend veel verschillende soorten bonen. Bonen zijn peulvruchten en eigenlijk is de boon zelf het zaad van de plant. Borlottibonen zien er heel mooi uit. De peul is wit-roze met een donkerrode tekening. De boontjes zijn rood gespikkeld. Deze bijzondere tekening verdwijnt jammer genoeg bij het koken, de bonen gaan er dan roodbruin uitzien zonder tekening. Borlottibonen hebben een ietwat zoete, nootachtige smaak.

Borlottibonen zijn bij ons iets minder bekend maar in Italië zijn ze erg geliefd. Vooral in Toscane staan ze vaak op het menu, verwerkt in een stevige minestrone, pasta of risotto. Toscaners worden dan ook mangiafagioli (boneneters) genoemd.

Bonen zijn afkomstig van Zuid-Amerika en Mexico. Tot aan de ontdekking van Amerika in 1492 (door Amerigo Vespucci en Christoffel Columbus) werden er bij ons in Europa veel erwten en linzen gegeten. Na de ontdekking van Amerika werden bonen ingevoerd in Europa en ze werden al gauw populairder dan de erwten en linzen die hier geteeld werden. De teelt van bonen is namelijk veel eenvoudiger. Bonen zijn in staat om de stikstof in de lucht te transporteren naar de aarde. Ze maken de aarde stikstofrijk en hebben bijgevolg weinig bemesting nodig. Daardoor kunnen ze meer proteïnen produceren. Erwten en linzen moesten dus al gauw plaats ruimen voor bonen in hun talrijke variëteiten.

Net zoals andere bonen zijn borlottibonen uitstekende vleesvervangers. Ze zijn namelijk een gezonde bron van plantaardige eiwitten. Verder zijn ze urine-afdrijvend en ze bevatten veel vezels voor een goede darmwerking en voor een gevoel van verzadiging. Ze verlagen de cholesterol en houden de suikerspiegel in het bloed op peil. Ze zijn rijk aan vitamines, vooral aan vitamine B (B1, B2, B3, B5, B6), belangrijk voor de opbouw en afbraak van cellen. Verder bevatten ze veel mineralen zoals fosfor, ijzer en calcium. Mooi meegenomen: borlottibonen zijn caloriearm.

Borlottibonen kunnen vers of gedroogd bereid worden. In het seizoen, van juli tot september, zijn ze vers heel lekker maar ze zijn helaas bij ons niet vaak te verkrijgen. Af en toe vind je ze wel in een groentespeciaalzaak of op de markt.

Gedroogde bonen moeten eerst enkele uren geweekt worden. Het is handig als je ze de avond van tevoren in water zet zodat zeker lang genoeg weken. De kooktijd wordt door het weken verkort en ze krijgen weer vorm. Zorg ervoor dat ze goed onderstaan. Tijdens het weken nemen ze namelijk een deel van het water op. Giet voor het koken het water af en spoel de boontjes. Breng ze aan de kook in voldoende water (ze moeten helemaal onderstaan), schuim af en voeg dan een sjalotje of een teentje knoflook toe of andere kruiden naar keuze. Voeg geen zout toe, want dan worden ze niet gaar. De kooktijd hangt af van de ouderdom van de bonen. Reken op een klein uurtje maar controleer gewoon af en toe of ze zacht zijn.

Heel belangrijk: bonen moeten echt helemaal gaar gekookt worden. Rauwe bonen zijn namelijk giftig en kunnen darmproblemen en misselijkheid veroorzaken.